Huilen,
Huil maar,
huil maar zo hard als je kan,
want huilen betekent houden van.
Hoe kinderen met verlies omgaan, hangt af van hoe je als ouder zelf met het verdriet omgaat.
Elk kind rouwt op zijn eigen manier. Daarnaast speelt leeftijd een rol.
Hoe leg je de dood uit aan een kind?
Jonge kinderen hebben nog geen idee wat dood is en dat iemand nooit meer terug komt.
Rouwverwerking bij jongeren in de pubertijd, uit zich vaak in stil verdriet.
Het is voor de rouwverwerking van kinderen heel belangrijk om eerlijk te zijn als je vragen krijgt .
De Rouw Coach kan hier bij helpen.
Tips:
Zie je kind voor vol aan.
‘De dood hoort bij het leven, verdriet ook. Als ouder kun je je kinderen steunen bij een verlies, dat doe je door echt te luisteren en er voor hem of haar te zijn. Als je dat kunt dan heb je samen veel gewonnen. Kinderen voelen zich gehoord, gezien en begrepen en vinden het fijn voor vol aangezien te worden. Verplaats je in het kind, leef je in en leef mee.
Dan kan het kind huilen en verdriet verwerken.’
Dat wat je opspaart,
komt vroeg of laat sowieso naar buiten
dan is het groter en meer dan je zou willen.’
Hoe ga je zelf als ouder om met verdriet?
Mag je kind je eigen verdriet zien?
Stop je emoties weg? Of mogen ze er zijn?
Ben je als ouder beschermend? Je kunt niet zelf voor je kind huilen.
Wil je het kind verdriet besparen? Gun je het kind zijn/haar tranen?
Mag het kind mee naar het afscheid?
Of kies je er juist voor om het kind overal buiten te
laten?
De Rouw Coach kan je hierbij ook helpen door er samen naar te kijken wat voor jou als ouder helpend kan zijn.
Emoties zoeken altijd hun weg naar buiten en laten zich op verschillende manieren zien. Voor de omgeving (ouders en leerkrachten) is het gedrag vaak niet direct te herkennen dat het verdriet en gemis is.
Tranen zijn de woorden die je hart niet kan vertellen
Wat gehuild, is gehuild en komt niet meer terug.
Huilen laat emoties loskomen.
Huilen lucht op.
Huilen geeft ruimte.
